Im going to share my Thoughts Last Night.
About My Lola.
Last Night, Hinalukay ko ang maleta ko kung saan naglalaman yun ng mga bagay/memories nung bata at high school ako.Then, I saw my Photo album that contains my pictures when I was a kid. I saw again my Lola's picture when she was a Teenager. I realized, I miss my Lola a lot. She's 80+ years old na. Then, I know she's malakas pa naman pero nagkakasakit na siya that I just recently found out when my tita said that to us.
My lola's 4 siblings are passed. She's the only one that who alive. I know my Lola is waiting fo her time but wag muna. Kailangan muna nila magkaayos ng mama ko at magkita. Because, its been a years na hindi sila nagkikita. Nagtatampo na ang lola ko sa amin kasi di namin natatawagan. Kahit ako, nagtatampo rin ang lola ko sa sakin kasi di manlang ako makamusta. Di namin mabati ng Merry Christmas, ni Happy New Year, wala, Ni Happy Birthday wala din. Kaya magagalit/magtatampo yun saamin.
I remember, when I was elementary my lola said to me na magaral ako daw ng mabuti para may magandang buhay kami just like that thoughts. Then I said, "Paano yan Lola? You're dead na pag graduate ko ng Elementary and High School." Then, She said again na "No Im not,malakas pa ako eh. di mang yayari yun. Kita mong kaya ko magbuhat kahit magsese70 na ako oh. kaya ko pa nga magbyahe eh." Then, the many years are passed pero she's still alive at di ko namalayan yun.
Last year, I went on my vacation since my entrance exam is on May 2015. Then my mom is still looking a university for me if ever I did not passed my Entrance Exam. Let's go back on my vacation. When I saw my Lola, she's still malakas pa. And her look, she's old na talaga kaya feeling ko nag aantay na talaga sya ng time nya para makapagpahinga. But, parang di nya naman iniisip yun. Kasi, think positive sya palagi. Then, ayun. Im so Grateful and Happy na malakas pa ang Lola. Pero, naiiyak ako kasi, Nakakaramdam ako na malapit na ang Tamang Panahon niya para makapagpahinga. Pero, sabi ko nalang wag muna please, gagraduate pa ako ng College. Patapusin muna niya yung pag aaral ko. I want to see her that she is so proud for me. I want to show my 5 Diplomas since i was a Kindergarten.
About My Parents
On my photo album, I saw my picture while I having a Baptism. Then, ang dami pumasok sa utak ko. Kung ano ano, iniisip ko, ano kaya ako nung baby pa ako? iyakin ba ako? yung tipong di na nakakatulog yung mama at papa ko sa pag aalaga sa akin/sa aming magkakapatid? Tamang tama, habang tumatakbo sa utak ko yung mga tanong na yun, bigla namang may nagpatugtog ng Anak new version. At nung inintindi ko talaga yung lyrics, naiiyak ako pero ayaw ko umiyak kasi ayoko makita nila ako na umiiyak kasi di ako sanay. Nahihiya ako ilabas ang nasa loob ko. Kaya medyo mabait ako sa parents ko. Kaya MEDYO, kasi minsan nalaban ako pero sumusunod naman ako sa kanila. Yung mga kapatid ko lang talaga ang iba ang ugali kasi sinisigawan nila si mama at papa. Lalo na yung mama ko. Pag nakikita ko syang sinisigawan sya ng mga kapatid ko. Naiiyak ako sa reaction nya. Yung tipong wala nalang sya masabi hahayaan nya nalang. Basta.
Okay lang naman sakin na murahin/sabihan ako ng TANGA ng papa ko. Kasi, tatay ko eh. At pagkakamali ko din na kung bakit sinabi ni papa yun sakin.
Naapreciate ko lahat ng mga bagay na binibigay sami ng parents ko para sa mga pangangailangan namin. Pero kung kulang man may paraan naman para matugunan yun at Kuntento ako kung ano ang mga bagay na inahon nila para samin. At Im so Grateful at Thankful to have them. :)
Love,
Mhen
About My Lola.
Last Night, Hinalukay ko ang maleta ko kung saan naglalaman yun ng mga bagay/memories nung bata at high school ako.Then, I saw my Photo album that contains my pictures when I was a kid. I saw again my Lola's picture when she was a Teenager. I realized, I miss my Lola a lot. She's 80+ years old na. Then, I know she's malakas pa naman pero nagkakasakit na siya that I just recently found out when my tita said that to us.
 |
| My Lola when she was a Teen. She looks a lot like my Mama |
My lola's 4 siblings are passed. She's the only one that who alive. I know my Lola is waiting fo her time but wag muna. Kailangan muna nila magkaayos ng mama ko at magkita. Because, its been a years na hindi sila nagkikita. Nagtatampo na ang lola ko sa amin kasi di namin natatawagan. Kahit ako, nagtatampo rin ang lola ko sa sakin kasi di manlang ako makamusta. Di namin mabati ng Merry Christmas, ni Happy New Year, wala, Ni Happy Birthday wala din. Kaya magagalit/magtatampo yun saamin.
I remember, when I was elementary my lola said to me na magaral ako daw ng mabuti para may magandang buhay kami just like that thoughts. Then I said, "Paano yan Lola? You're dead na pag graduate ko ng Elementary and High School." Then, She said again na "No Im not,malakas pa ako eh. di mang yayari yun. Kita mong kaya ko magbuhat kahit magsese70 na ako oh. kaya ko pa nga magbyahe eh." Then, the many years are passed pero she's still alive at di ko namalayan yun.
Last year, I went on my vacation since my entrance exam is on May 2015. Then my mom is still looking a university for me if ever I did not passed my Entrance Exam. Let's go back on my vacation. When I saw my Lola, she's still malakas pa. And her look, she's old na talaga kaya feeling ko nag aantay na talaga sya ng time nya para makapagpahinga. But, parang di nya naman iniisip yun. Kasi, think positive sya palagi. Then, ayun. Im so Grateful and Happy na malakas pa ang Lola. Pero, naiiyak ako kasi, Nakakaramdam ako na malapit na ang Tamang Panahon niya para makapagpahinga. Pero, sabi ko nalang wag muna please, gagraduate pa ako ng College. Patapusin muna niya yung pag aaral ko. I want to see her that she is so proud for me. I want to show my 5 Diplomas since i was a Kindergarten.
About My Parents
On my photo album, I saw my picture while I having a Baptism. Then, ang dami pumasok sa utak ko. Kung ano ano, iniisip ko, ano kaya ako nung baby pa ako? iyakin ba ako? yung tipong di na nakakatulog yung mama at papa ko sa pag aalaga sa akin/sa aming magkakapatid? Tamang tama, habang tumatakbo sa utak ko yung mga tanong na yun, bigla namang may nagpatugtog ng Anak new version. At nung inintindi ko talaga yung lyrics, naiiyak ako pero ayaw ko umiyak kasi ayoko makita nila ako na umiiyak kasi di ako sanay. Nahihiya ako ilabas ang nasa loob ko. Kaya medyo mabait ako sa parents ko. Kaya MEDYO, kasi minsan nalaban ako pero sumusunod naman ako sa kanila. Yung mga kapatid ko lang talaga ang iba ang ugali kasi sinisigawan nila si mama at papa. Lalo na yung mama ko. Pag nakikita ko syang sinisigawan sya ng mga kapatid ko. Naiiyak ako sa reaction nya. Yung tipong wala nalang sya masabi hahayaan nya nalang. Basta.
 |
| Me and My Mama. (Baptism) |
 |
| Me and My Papa |
Love,
Mhen
No comments:
Post a Comment